ഋതു


ഒരു കുഞ്ഞുപൂവില്‍ നിന്നീയിളംകാറ്റിലായ്‌

ഇതളൂര്‍ന്ന്‍ വീണ ചെറു ദളമെന്നപോലെ ഞാന്‍

ആദ്യമായീ ഭൂമിതന്നുടെ മാറിലായ് മിഴിപൂട്ടി —

യഴകായി ചേര്‍ന്നു മയങ്ങവേ …

വെണ്‍സൂര്യകിരണങ്ങള്‍ എന്‍റെ മെയ്‌  തഴുകവേ

അറിയതെ മെല്ലെയെന്‍ മിഴികള്‍ തുറന്നു ഞാന്‍

പ്രകൃതിതന്‍ സൗന്ദര്യം എന്നുള്ളില്ലറിയവേ

വരവേല്പൂ ഞാനീ വസന്തവും ഗ്രീഷ്മവും…

                                                                                                       –വിഷ്ണു.ജി.ബി

Leave a Comment